EEN VAN DE DEELNEMERS aan de Engelse versie van mijn mindfulness e-cursus in Nieuw-Zeeland schreef me over een kwestie die hem enorm bezighield.

Hij had het gevoel dat mindfulness een vlucht uit de werkelijkheid was, en voelde zich daar schuldig over sinds hij mindfulness beoefende. Immers, er was veel ellende in de wereld, zoals mensen die door corrupte regeringen en zware belastingen uitgebuit werden en gedwongen tot een leven in bittere armoede. En wij, in de tussentijd, zaten lekker zweverig met ons hoofd in de mindfulness-wolken en staken zo onze kop in het zand. Hoe ik daar over dacht?

Mindfulness kan inderdaad de indruk wekken dat het de grote problemen negeert waar de wereld mee worstelt, zoals armoede, honger en geweld.

Maar het is het tegenovergestelde.

Mindfulness is je bewust-zijn openen en innerlijke rust creëren.

Door niet mindful te zijn, door je bewust-zijn gesloten te houden en je te laten domineren door gevoelens van onrust, verdriet, boosheid, angst of schuld, ben je feitelijk alleen maar met jezelf en je eigen problemen bezig.

Zelfs als je begaan bent met het lot van anderen die het moeilijk hebben, dan sluit het schuldgevoel daarover – jouw schuldgevoel dus – je af van de werkelijkheid zoals deze is: mooi en lelijk; goed en kwaad; licht en donker.

Want ook het hebben van medelijden, boosheid en schuldgevoel, hoe goed bedoeld ook (“dit mag toch niet gebeuren, die mensen hebben niets te eten!”) is een vorm van egocentrisme, van in jezelf opgesloten zitten, van denken dat jij het bij het rechte eind hebt.

Mindfulness helpt je om jezelf juist open te stellen voor de werkelijkheid zoals deze is. Zodat je minder met jezelf en jouw gevoelens bezig hoeft te zijn. Zodat je uit die ego-gedachten en dat innerlijke gepieker en geklaag kunt wakker worden. Zodat je eens goed om je heen kunt gaan kijken.

Dan zul je zien dat er inderdaad ellende is. En goedheid. En alles ertussen in. Dat het leven het dus allemaal biedt. Het is niet terecht om alleen op de schoonheid te focussen, waarbij lelijkheid en menselijke slechtheid ontkend wordt. Het is ook niet terecht om alleen op de ellende te focussen, waarmee schoonheid en menselijke goedheid ontkend wordt. Zoals je ziet, zijn beide manieren van naar de wereld kijken een vorm van ontkenning.

Mindfulness is all-inclusive. Met mindfulness accepteer je de werkelijkheid zoals deze is. Met ziekte en met gezondheid. Met verdriet en met vreugde. Met angst en met vertrouwen. Met geweld en met liefde.

Het grote voordeel van mindfulness is dat de innerlijke rust en de openheid die je ermee creëert, je ook een nieuw perspectief bieden op oude problemen zoals corruptie, armoede of geweld. Waardoor je ook zicht krijgt op een eventuele oplossing die jij (ja, je leest het goed!) zelf kunt bieden.

Het valt mij altijd op dat mensen die het zo ‘goed’ menen en klagen over armoede en de voedselbanken, zelf geen hand uitsteken om te helpen. Ze lezen de krant, klagen ach en wee, vouwen daarna de krant weer netjes dicht en nemen nog maar eens een lekker koekje. Dat is dan de ‘bijdrage’ die zij leveren: wat zwak geklaag in de marge.

Maar een open bewustzijn zet je nuchter aan het denken (in plaats van zinloos piekeren en je schuldig voelen) zodat je je geest de kans geeft om op een idee te komen hoe jij zelf iets zou kunnen doen voor die arme mensen die gebruikmaken van de voedselbank.

Doen dus, in plaats van klagen dat het allemaal de schuld van de regering is. Zelf de mouwen uit de handen steken. Zelf daadwerkelijk actie ondernemen.

Met mindfulness kun je zinloos gepieker en geklaag loslaten en omzetten in doelgerichte actie.

En dat zet pas echt zoden aan de dijk voor al die mensen die het slechter hebben dan jij.

Van klagen en medelijden en de schuld geven aan de regering is nog nooit iemand beter geworden. Wel van ophouden met klagen en de problemen daadwerkelijk aanpakken. Dat heeft Gandhi gedaan. En Mandela. En moeder Theresa. Zij klaagden niet, maar begonnen mensen met hun eigen inzet en kracht te helpen. Waardoor ze een revolutie teweeg brachten en zo het leven van duizenden en duizenden mensen ten goede wisten te veranderen.

Positiviteit is goed voor je – 8 manieren om positiever te zijn
Positiviteit is aan te leren, blijkt uit onderzoek. Dat is goed nieuws, maar hoe kan je precies positiviteit aanleren? Mindfulness expert Marisa vertelt ’t je.
Growing MindfulnessMarisa Garau

Doe mindfulness vandaag

Ook jij kunt een verschil maken, vandaag nog. En daarvoor hoef je heus niet af te reizen naar Afrika om daar fanatiek waterputten te gaan slaan.

  • Je kunt er vandaag voor iemand zijn waarvan je weet dat zij het moeilijk heeft. Bel haar op. Of ga even langs om wat lekkers of een leuk boek te brengen.
  • Gun de dakloze in de stad een paar euro en kijk hem daarbij in zijn ogen, met menselijke waardering en compassie.
  • Bedank de hardwerkende vuilnisman die je afval opruimt.
  • Knoop eens een praatje aan met de verveelde cassière in de supermarkt.
  • Schrijf die vriend die je al een tijd niet gezien hebt een e-mailtje om te vragen hoe het met hem gaat.

Het zijn kleine dingen die een grote impact kunnen hebben in het leven van mensen. Een vriendelijk woord. Een blik van waardering. Een welgemeend compliment. Het kost geen enkele moeite en het helpt je om passief klagen om te zetten in actieve daden van onvoorwaardelijke aandacht en waardering.

Beter voor jou en beter voor je omgeving!

Good luck!
Marisa